Okuması izlemesinden daha heyecanlı!
Perran Kutman’ın başarıları Türkiye’nin şan-şöhret standartlarına birkaç gömlek fazla geliyor. Hiç sıfır beden olmamış, Pazar programlarında yanlış anlaşılıp manşete taşınacak röportajlar vermemiş, arabadan külodu görünerek inmemiş, havuz başlarında yaka-bağır açmamış bu kadın belki de bu yüzden en samimi ve temiz duygularla sevildi, sevilecek. Aynı sebepten üç kızını canlandıran oyunculardan ziyade, fragmanda Kutman’a odaklanılmış. Variyeti, tripleks evinden, kızlarının giyim kuşam düşkünlüğünden, keman çalmalarından ve tekrar tekrar vurgulanan “Yetmez, bazen hiçbir şey yetmez”lerden anlaşılıyor. Hikâyenin kırılma noktası orada; Yetmiyor, keman ve piyano dersleri, onlarca topuklu ayakkabı yetmiyor, o yüzden Mevlanacı bir U dönüşüyle hırka-lokmaya dönecek, sıcacık dostlukların yettiği, bakla oda nohut sofa bir eve yerleşecekler. Zenginliklerine ne olacak? Belki bu kendilerine yaşattıkları bir sınavdır diye düşünüyorum. Kutman’ın partneri oyuncuyla o mahallede tanışılacak olsa gerek. Kızlar da mahallenin Starbucks bilmeyen (ama Türk kahvesinin usulünü çok iyi bilen – çünkü asıl onun kırk yıllık hatırı var ve mahalle dizilerinde önemli şey hatır) kılıksız oğlanlarından kendilerine birer âşık edinecekler. İşin en sonunda zengin olduklarını açıklayıp hep beraber triplekse yerleşebilirler.
