Tolga Sarıtaş.

Ne geldi aklınıza, Muhteşem Yüzyıl'ın şehzade Cihangir'i mi, yoksa Benim Adım Gültepe’nin Murat’ı mı, yok yok sizin aklınıza kesin Ali geldi, Güneşin Kızları’nın Ali’si. Tolga Sarıtaş, cümle içinde geçince benim aklıma ne mi geliyor, neler dersek daha doğru olur, gelin anlatayım.

Tolga, savaşçıların başlarına giydikleri miğfer. Gücün, azmin, savaşçı ruhun, kazanmanın ve kaybetmenin, hep daha ileriye gitmenin ama asla geçmişi unutmamanın timsali belki de, Tolga.

1 Ocak 1991’de yanına bir imza daha alıyor, Sarıtaş. O gece gökyüzü gözleriyle yeryüzüne ilk gözyaşını bırakan çocuğun; gelecekteki başarılarının ve hayallerinin, hayallerine ulaşmak için geçilen yolların, atılan adımların, soluklanılan köşe başlarının hikayesi de böyle başlıyor.

Bir filmle ya da diziyle ünlü olan oyunculardan değil Tolga Sarıtaş, adım adım ilerliyor, attığı her adımda bir basamak daha bırakıyor arkasında, koşup tırmanmıyor merdivenleri, soluklana soluklana, yorulmadan, ayağının kaymayacağından da emin olarak çıkıyor her basamağı.