Sevdiği kızın (Ayça) peşinde dolaşan çocuklara efelik yapıp dükkâna kaçışında ayrı, çocukların ikinciye dükkana gelip yanlarında Ayça’yı getirmelerine ayrı ayrı paragraflar yazardım ancak yerim dar. O yüzden şuraya içten gelen bir kahkaha bırakıyorum sadece. Fonda Tamirci Çırağı ile acı çeken, radyatör suyuyla benzini ayırt edemeyen kıvırcığım benim. Genco ile olan muhabbetleri gerçekten tek mutluluk kaynağım şu sıralar. Bol bol onlarlı sahneler izlemek istiyorum.

Bir spin-off’u olsun, Ayşegül’ün Maceraları gibi… Yirmişer dakikalık partlar halinde günümüze renk gelse… Tamam tamam, çok şey istiyorum tamam.

Umut ukalalıkta yeni bir boyut açtı. Özgüveni ile stratosfere erdi, güzelim atmosferde bir delik açtı sonsuza uzadı oradan, ben de delirdim tabii. Önce sırf baba olacağı için herkes tarafından bir anda affedileceğini sandı. Tamam, herkes bir tık daha olumlu bakıyor bu olay sayesinde onda tamamız da… Arabaları çok sevmesine rağmen bunu Ali Nejat gibi bir tutkuyla istemiyor. Nasıl anlatayım bu durumu? Hani küçük çocuklar tuttururlar istedikleri şey alınana kadar, ortalık yıkılır, efendime söyleyeyim anneye babaya tripler atılır, somurtulur o istedikleri şey alınmadı diye. Sonra sahip olunca da iki oynayıp kenara kaldırırlar çünkü çok da işlerine yaramıyordur artık o oyuncak. Eline geçene kadarki süreç istediği ilgiyi görmesini sağlamıştır. Umut işte o çocuk. Ali Nejat ise bayram sabahı giyeceği ayakkabıları kirlenmesin diye, heyecanını bastıramıyor diye o ayakkabılarla uyuyan çocuk.

Tarık Bey’in talimatıyla işine son verilen Umut ve uyarı alan Mert sahnesinden çok şey bekledim ben. Hazır kapılar duvarlar camken şöyle bir şangırtı duysak, ortam şenlense, Oğuz Bey oracıkta hakkın rahmetine kavuşsa, biz de gözümüzün önünde uçuşan kelebekler ve kulağımızda çınlayan kuş sesleriye kırlarda bayırlarda koşsak güzel olmaz mıydı?

Bütün bu olanlardan sonra Demir fırsatını görünce de atlıyor tabii. Naz’ın olan bitenden haberdar olması onu bu kararı almaya itiyor. Aynen paşam, sen güçlüsün. Evet evet, sensin. Gerçekten (!)

Bir de tabii Umut’un aralarında bir yakınlaşma olduğunu düşündüğü halde Ali Nejat ile çalışması var. O sahnenin tüm şehirlerde dev ekranlarda oynatılması, “Bakın bu karaktersizlik, Umut gibi olmayın” diye ders niteliğinde izletilmesi gerekiyor.

Ali Nejat’a demiyor mu “Siz bu işi beceremeyeceksiniz.”  Şeytan diyor tut kafasından vur camlara masalara… Adam sektör tilkileriyle dans etmiş, adamın babası Tarık Karasu. Ruhunu şeytana satmış, damarlarında kan yerine nefret dolaşan Tarık Karasu. Kapiş?