Okuması izlemesinden daha heyecanlı!
Süleyman’ın Cemil’e “Seven adam kendini aşmayı bilecek!” deyişi sonra, Özdemir Asaf’ı hatırlattı bana. “Aşk, insanın daha büyük, daha öte bir yere çıkmasına varır,” diyor Asaf. “Orası yalnızlık da olabilir.” Onların durumu, belki de bencillikle sencilliğin en tatlı, en el ele dengesi. Hem gönüllerine düşen aşk, hem onları daha öte bir yere taşıyor, hem dostluklarını. Biliyoruz, yalnızlığa çıkmaz onlar sonunda. Değil mi ki aynı Asaf, “Aşkın içinde en uzun içtenliklerini en iyi korumasını bilenler kalmıştır,” diyor, şüphemiz yok ikisinin de içtenliğinden. Cemil’in abdest alarak aşkını söndürmeye çalışmasından biliyoruz bunu. Süleyman’ın Neşe’ye hediye ettiği meksefeden.
