Sonra Girls’ün iki haftadır ısrarla üzerinde durduğu, çevresinde dolaştığı ölüm teması geliyor aklıma. Hannah’nın David’in ölümünü öğrendiğinin ertesi günü aylak aylak yatağında internete baktığı sahneyi hatırlıyorum. David’in yüksek doz uyuşturucudan öldüğü ve cesedinin Hudson Nehri’nde bulunduğunu söyleyen internet haber sitesi Gawker’ın üçüncü bölümde epey hakkından gelmiş Miss Dunham. Şimdi Hoffman’ın evinden 70 poşet uyuşturucu çıktığını yazıyorGawker ve 10 saniyede okunup altında yorum paylaşılan her haberde Adam’ın haykırışlarının yankılanmasını istiyorum. David’in ölümünün her ayrıntısını iştahla öğüten, yeni ve bir o kadar gereksiz tonlarca bilgiye saniyesinde midesinde yer açan bir makinaya dönüşen Hannah’dan belki de ilk defa korktu Adam. Hannah küçük kötülükler yapacak biriydi, her şey tepetaklak gittiğinde oyun kağıtlarını toplayıp, oyun bitti, kağıtlar da benim diyecek kadar bencildi. Buna alışıktık. Adam, onun obsesif kompulsifliğiyle baş edebilirdi, ilaçlarını alıp almadığını her sabah kontrol edebilirdi, kitabının yaratım süreçlerinde saplandığı girdaplardan bile çıkarabilirdi; fakat Hannah’nın ölüm karşısında bu kadar hissiz ve bencil olmasına bir şey yapamazdı.

ÖYLE SEVMEK Kİ AĞACIN AĞAÇLIĞINDAN ŞÜPHE ETMEK
Kasedi biraz geri sarıp hatırlayalım; Hannah kitabının son halini okutmak için yayıncısı David’in ofisine gittiğinde şok edici bir şekilde onun öldüğünü öğrenir. Adam bunu duyar duymaz (ilk tepkisi tabi ki “David kim?”oldu) Hannah’nın dizinin dibine oturur ve onu dinler. Ta ki Hannah, David’in, yani onun ünlü bir yazar olması için belki de kapıyı aralayacak insanın bu dünyadan gidişini, yakında çıkmak üzere olan e-book’unun kaderine bağlayana kadar.