Kızlar ise gitmek için hazırlığı yaparken etrafı toplayabilmek için çok çaba harcadı. Çünkü onların yerine koyduğu şeyi alıp başka bir yere koyan Kayınço Kuvvetleri vardı. En sonunda bir şekilde kendi eşyalarını toplamaya başladılar. Odada kutuyu Yalın’a göstermeden nasıl çıkacaklarını tartışıyorlardı. Küçük bir çanta ve büyük bir kutu bir araya gelince Yalın’ın onu fark etmemesi imkânsızdı ve oksijenle buluşmaya başlayan nöronlar o anda bir fikir attı ortaya. “Kutu kalsın siz kâğıtları alın,” diye. Tam kâğıtları çantaya atarken kutudaki gizli bölmeyi buldu Defne ve içinden de bir fotoğraf çıktı. Yeşim’e çok benzeyen bir kadın gördük fotoğrafta, adı Sedef. Yeşim ve Yalın’ın annesi, Defne’nin yana yakıla aradığı kadın…  Fotoğrafta bir detay daha vardı, dayıları olduğunu düşündükleri bir adam onların bulunduğu bölgedeki sağlık ocağında çalışıyordu ve fotoğraf da sağlık ocağının önünde çekilmişti. Kızlar tabii ki bu bunu görünce gitmekten vazgeçtiler. Ve araba anahtarlarına ulaşabilmek için bir şeyler yapmaları gerektiği gerçeği de gözlerinin önünde neon lambalı gazino tabelası gibi duruyordu! O geceyi uyku ile geçirdiler. Kayınço Kuvvetleri bu geri çekilmeye şaşırsa da canlarına minnet olduğu için çok fazla sorgulamadan ucunu bıraktılar. Kızlar da “size ne biçim de sürpriz hazırladık, üf!” deyince…