5. Zülfikar - Ormanların Gümbürtüsü (Metin Altıok)
Zülfikar benim bu dizide torpillim, benim en gözümden sakınıp sakladığım. O yüzden yine ona torpil yapmak isterim, en sevdiğim şiiri ona ayırmak isterim. Üstelik Zülfikar’ı ilk izlediğimde aklıma düştü bu şiir, o Çiğdem’i severken de oradaydı, yaralı köpeği hastaneye yetiştirmeye çalışırken de, Sefer’le rakı içerlerken de, Meltem arabasına ilk bindiğinde ona bakışını izlerken de. Haksızsam söyleyin.
bir yüzük yaptım sana güvercin teleğinden,
bir yüzük bükerek hoşçakal sözcüğünden.
bir yüzük yaptım belli belirsiz,
eski bir gramafon sesinden.
bir yüzük serçe parmağın için,
bulutsuz bir gecede kayan yıldız izinden.
bir yüzük yaptım terli bir yüzük,
avucumdan geçen ince hayat çizgisinden.
yanmasını bilen bakır bir yüzük,
evime akım taşıyan elektrik telinden.
bir yüzük yaptım, bir yüzük ki;
yıllardır dinmeyen ormanların gümbürtüsünden.