Okuması izlemesinden daha heyecanlı!
Mavi:
Bir şey oldu işte,bir yıldız kaydı belki gökyüzünde. Belki bir çocuk annesini öptü, belki bir yaralı 'ah!' dedi, belki bir diken gül açtı bir yerlerde. Bana neden, nerede diye sorma bu yüzden. Yerim yurdum yok bilirsin, tek bildiğim ev senin göz bebeklerin. Ondan çıkamadım düştüğüm gün. Kafamı gökyüzüne çevirmiş yıldızları seyrediyordum, sırtımın acısıyla uyuyabilmek için sayıyordum tek tek hepsini. Sonra birden, çoğaldılar. Sayamamaya, acıda daha da boğulmaya, uyuyamamaya, fakat bir yandan en güzel rüyanın huzuruna dalmaya başladım. Yıldızlar çoğaldı ve seni resmettiler, uzay oldun.
