ÖZEL
Güldük mü Türkiye?
|
Okuması izlemesinden daha heyecanlı!
Okuması izlemesinden daha heyecanlı!
Bir sorum daha var öğretmenim!
Gelecek haftalarda seyirci oylamasına geçilecek ya, nasıl oylayacağız biz? Zira şöyle bir komplikasyon var gibi görünüyor gözüme: Kameraların çekim açısına bağlı olarak yarışmacıları değil de oyuncuları gördüğümüz kısımlar değerlendirme yapmak için sıkıntı yaratabilir has değerlendirici için. Burada da şu gerekiyor sanırım, yarışmacıların gelecek haftalarda yan rollerden başrollere çekilmesi. Çünkü ilk hafta, yarışmacıların heyecanını yenmesi için olsa gerek birçoğuna (zaten yedi kişiler, birçoğu kaç olur ki?) yan roller verilmişti. Dolasıyla kamera başrollere kayıp durdu. Bazılarının şanssızlıkları da buradan geliyordu. Üzüldük bu duruma tabii, gözyaşlarına boğulduk- yalan.
İltifat yağmuru kısmı:
Derya Karadaş her skeçte müthiş oyunculuğunu konuşturmaya doyamadı. Ben de seyretmelere doyamadım. Bu Şarj Benim’de gülüşünü nasıl yuttuğunu görmekleyse daha da sevdirdi kendini bana. Vallahi öyle böyle değil, kendimi sevgi yumağı, yumurcağı gibi hissettim o anlarda.
Ömür Arpacı da fena halde başarılıydı. Hele ki Bu Şarj Benim’de. Absürtlüğün absürtlüğü sergisi görüntülerini bulup seyretmeye değer. Koşun dostlarım.
Rolden role koşan Bartu Küçükçağlayan’ın performansları da çok çok başarılıydı ama her nedense enerjim uymadı kendisiyle, keşke Yalan Dünya’da kalsaydı, oradan uzaklaşmasaydı dedirtti kendisiyken.
Murat Akkoyunlu’ya ise söyleyecek söz yok; tebrikler, tebrikler.
Dört isim de rolden role koşarken hiç mi çatlatmaz karakteri. Hayır, skeçlerin karakterleri ve/ya tipleri yağ gibi aktı. Dahası da gelecek.
Pek tabii diğer yardımcı oyuncuları da anmamak ayıp olur. Hepsi birbirinden şahaneydi.
