Eylem ile Mert’in sahnelerindeki Eternal Sunshine of the Spotless Mind esintisi de dikkat çekti. Jim Carrey ve Kate Winslet’lı filmde, kısaca bir insanın hafızasını kaybetse de yine aynı kişiyi sevebileceğini anlatıyor. İzlediğimde çok keyif aldığımı ve normalde aynı filmi bir kaç kez izlemekten hiç haz etmememe rağmen iki defa izlediğim ilk film olduğunu söylemeliyim. Umut, Mert oldu ama yine Eylem’i buldu. Yine, yeni, yeniden seviliyor doğru insanlar çünkü. Konu da Mert’in DNA analizi yaptırdığı gömlekle ilgili sonucu söylemesiyle açıldı. Eylem de Umut’u ne kadar sevdiğinden bahsetti. Keşkeler uçuştu havada. Anıldı kısaca Umut. Mert ise hatırlamasa da hiçbir şeyi eski hayatına dair, annesi/Füsun teyzesi için elinden geleni yapmakta kararlı bir şekilde duruyor. Bu arada unutmakla ilgili bir kitap okudum geçenlerde; Sıla Hasreti Fabrikası diye. Orada aslında konu genel olarak, insanların yaşlandıkça belleklerinin nasıl bir değişime uğradığıyla ilgili. Ama unutmakla ilgili dönem dönem problem yaşadığım için hemen okumak istedim. Unutmanın çoğu zaman insanları koruyan bir mekanizma olduğunu düşünüyorum. Bazen aldığım notlarla hatırladıklarımla mutlu oluyorum, unuttuğum için ne kadar üzülmüş olsam da. Sadece iyi anılar değil, kötü olanlar da gidiyor çünkü. Bazen insana bir mahcubiyet ve üzüntü verse de iyi sonuçları var diyebilirim sanki. Demans değil ama bahsettiğim ya da Alzheimer. O konuyla ilgili büyük korkularım var. Geçelim şimdilik. Mert’e dönelim: hikayedeki en iç acıtan karakter olan Mert’e. Geri gelen yılları için hesap sormak istediğinde, boğazına kadar çamura batmış olduğunu da görecek. Zamanı hiçbir şey geri getirmeyecek ve biz “Tüh!” diyeceğiz sadece.

Bölümdeki en merak uyandıran nokta, Sarp’ın Yusuf’un numara çektiğini nereden öğrendiği. Dizide sürekli olarak twist denilen sahneler izliyoruz. Twist, bizim gördüğümüz ve olacağını düşündüğümüz şeylerin arka planda farklı bir süreçten geçtiğini görmemizle oluyor. Genelde geçmişe dönük sahnelerle anlıyoruz. Sarp’ın kameralara böcek yerleştirirken yakalanacağını düşünürken, sonrasında onun bunu bilerek kameraları bozması gibi. Bu ayrıntıyı sonra gördük. Böyle çok sahne var dizide. Arada gak’layacak gibi oluyorum onlardan ama en azından insanı merak ettiriyor bu seferki gibiler.

Haftaya güzel bir başlangıç göreceğimiz su götürmüyor. Son sahne de sondan bir önceki de alternatif bir başlangıca gebe oldu. E, o zaman haftaya görüşürüz!