Kadınların cephesinde ise asıl sürpriz yaşanıyordu. Zeynep'in doğumu başlamıştı. Herkes başında toplandı. Yadigar başta olmak üzere Zeynep'e doğum yaptırıyorlardı.

Sonunda ağlama sesi duyuldu. Dünyalar güzeli bebek şimdi annesinin ve etraftakilerin gözyaşları arasında dünyaya gelmişti, hoş gelmişti.

Denizin ortasında mahsur kalan erkekler ekibi ise Orhan'ın çığlığı ile hayata tutundu. Gemiii! diye bağırdı Orhan. Evet, Meryem, Fehmi ve diğerleri onları kurtarmaya gelmişti.

Bot ile sahile yaklaşıp da herkes sevdiğine koşup sarılınca benim gözyaşları sel oldu. Ne güzel bir sahneydi, onca kalabalık arasından herkes sevdiğini, en çok özlediğini buldu, öptü, sarıldı, hasret giderdi. Fehmi Mukaddes'e kavuşmuştu; Yadigar kızı Elifsu'ya.

Sadece bir kişi koşamamıştı sevdiğine... Zeynep

Kucağında bebeği oturmuş Fatih'i bekliyordu Zeynep. Fatih'in bu sahneyi görünce yaşadığı şoku, şokla karışık sevinci, mutluluğuna katılan babalık heyecanını yüzünden okuduk.

Sadece bizlerin değil, Fatih ve Zeynep'in de gözlerinden yaşlar dökülüyordu. Selim de gelince yanlarına tam bir aile oldular işte...