Kübra, Emir’i kaybetme korkusuyla birlikte kalbindeki sızının aslında Emir’e olan aşkı olduğunu anladı. Bu vefa ya da minnet değildi, Kübra bal gibi de âşıktı Emir’e… Onu arzulayacak kadar, Yiğit’in varlığının onlara zarar vereceğini düşünecek kadar, onun için endişelenecek kadar, onu mutlu etmek isteyecek kadar, gözbebeklerinde onu taşıyacak kadar âşıktı. Kübra, kızının babası olmasını isteyecek kadar âşıktı Emir’e… Yiğit’e karşı hissettiği gibi karanlık bir şey değildi Kübra’nın Emir’e karşı hissettiği. Pırıl pırıl, apaydınlık, güven ve umut doluydu. Aşk, tutku ve güven duygusu bir aradaysa eğer buna sırtınızı dönebilir misiniz?