İlk andan itibaren hevesle bekliyordum Mutlu Ol Yeter’i… İzledikten sonra anladım ki benim Mutlu Ol Yeter gibi kafamı rahatlatacak bir hikâyeye ihtiyacım varmış. Hatta bence hepimizin ihtiyacı var. Biraz gülmeye, biraz absürtleşmeye, biraz sınırların dışına çıkmaya ihtiyacımız var. Bazı şeyler zorlamak, kafayı biraz açmak gerek. Mutlu Ol Yeter de bu imkânı sunmuş işte bizlere, hem de bir mahalle komedisiyle… O sıcaklık, İstasyon Mahallesi’nde yer alan her karakter çok gerçekti.