Don’ a gelirsek... Odasında henüz duvara asılmamış resimleri, Meredith’in onun için kesip önüne koyduğu parça parça ev dekorasyon sayfaları ya da buna Don’ın hayalindeki parça parça ev tahayülleri de diyebilirsiniz, elden giden ofisle birlikte bize bir şeylerin eksik olduğunun sinyallerini verdi. Don davet edildiği Jim’in odasında eski alışkanlığını hemen bir kenara atarak McCann Erickson’ın sadık bir üyesi olduğunu ilan etti. Ama o işler o kadar kolay mı? Özel toplantı yapacakları zaman perdeleri örtmek gibi küçük, tatlı ve ilkel bir yönteme sahip bir ofisten, odada tek yaratıcı yönetmenin kendisi olmadığı bir toplantıya girmek, mesela? Çok basit bir tanıtma toplantısı için odanın on kişiden fazla insanı ihtiva etmesi? Yol gösteren hastabakıcı kılıklı görevliler ve Harry’nin dediği gibi beş erkek, on kadından oluşan bir bilgisayar birimi? Ginsberg boşuna delirmemişti, Don ve Roger hala yıldızları saymak için değil yıldızlara bakmak için yaşıyor. Üstelik bir önceki bölümde, Don lezzetli bir yemeğe gömülür gibi Jim için hevesle sunumuna başlamışken, Jim tarafından lafının ağzına tıkılıp sunumunun bitirilmesi de hala hatırımızda. Özetle sadece zaman değişmiyor, 1970‘lerin korkutucu bilinmezliği üstümüze çöküyor. Ve sorun sırf zamanın ruhu da değil, evleriniz dergi sayfalarından oluşuyor, ellerinizle kurduğunuz işinizden elinize bir vermut, bir kilise orgu, dökseniz de umursamayacağınız bir kahve ve de patenler kalıyor. Bunlarla birlikte ne yaparsanız artık.

Yeni ofise ısınamamamızın nedeni elbette duvar rengi ve tavan yüksekliğinden ibaret değil. Her yerde olduğu gibi burada da arıza karakterler, sınırını bilmeyen tipler, anasının karnından bir cinsel organ olarak çıktığını varsayan erkekler var. Joan’ın belki de Jaguar işinden sonra başına gelen en büyük felaket Jim Hobart denilen acımasız patronuydu. Önce, başından beri peşinden koştuğu ve sadece kendi çabasıyla elinde tuttuğu Avon’daki müşterisi, Dennis denilen haddini bilmez tarafından elden kaçacak duruma gelir. Daha eline tutuşturulan özeti okumaktan aciz olduğu için adamın tekerlekli sandalyede olduğunu bilmeden onu golfe davet eder. Hem de bunu haksız olduğunu bile bile en çocuksu ve hırçın tavrını takınarak yapar. Aralarında hiçbir hiyerarşik fark olmamasına rağmen Joan’ın uyarılarını dikkate almaz, Joan’ın ona üstünlük taslayamayacağını söyler ve bir kadının onun eşiti olabileceği gerçeğini kabul edemez. Joan eşiti olan meslektaşının altını temizler, yemeğini yedirir ve uyutur.