Bizim kızların yeni görevi mezarlıktaydı. Gece gece mezarlık bir ürkünç de olsa görev görevdi.

Onlar önden, manitaları arkadan onları takip ederek mezarlığa gittiler. Kızlar görevi başarıyla tamamladı ama erkekler bu işten bir şey anlamadılar.

Ertesi gün kızlar görev peşinde, erkekler de onların peşinde baya macera yaşadılar. Görevlerden biri de söylenen sahaftaki bir kitapla fotoğraf çektirmeydi.

O görev de tamamlanıp söylenen yere gittiklerinde yarışma için hazırlanmış bir sahne ve gösteri alanında buldular kendilerini. Seyirciler bile vardı. Alkışlar eşliğinde ikinci etapa geçmeye hak kazandılar. Bu etaptaki görev için erkeklerden yardım istemeleri gerekiyordu. Kimse bir anlam veremediyse de kızların istediklerini bir bir getirdiler. Böylece hepsi yarışma alanında toplanmış oldu.

Erkekler bu yarışma için kendilerine yalan söyledikleri için kızdılarsa da Zeynep son noktayı koydu duruma: Hamileyim diye hiçbir şey yaptırmıyorsun. Evde çıldırıyorum sıkıntıdan, beni anlamıyorsun. Neden hamile kaldıysam ben?

Tabii Fatih kıyamadı karısına. Yarışmaya devam edeceklerdi.

Son sözüm: Yarışmanın adı ‘Kop da gel’i ‘Kopta gel’ diye yazmışlar. Fena halde irite oldum.