Okuması izlemesinden daha heyecanlı!
Kaç bölümdür Neriman'ı sevmediğimi söylüyordum ama beni can evimden vurdu. Ömer'in amcasından çok yengesinin sözünü dinlemesine, onu bu kadar çok sevmesine işte tam da bu bölüm bir anlam verebildim. "Sen benim doğurmadığım oğlumsun," diyor, Ömer sırt çevirince Neriman peşini bırakmıyor, yemekler götürüyor. Hepsi tamam da giderken parmağındaki yüzüğü çıkarıp verince buz muz kalmadı aramızda Neriman'la eridi gitti.
Film şeridi gibi bazı anılar geçti gözümüzün önünden, en son bir sürü yaşanmışlığımızın olduğu şirkette odasında koltuğunda oturararak karşıladı bizi Mr. İplikçi. "Kökleri geçmişte olan bir gelecek. Sahip olduklarımla, olamadıklarımla. Geçmişle, bugünle, sonrasıyla... En önemlisi her şeye rağmen peşini bırakmadığım hayallerimle, buradayım," dedi. Tabii o bunları söylerken ben nefes almayı unuttuğum için sonrasında biraz nefes terapisi yapmam gerekti.
Sinan Ömer'le görüntülü konuşurken Barış Arduç'u görüp gözleri fal taşı gibi açılıp çevresindekiler tarafından sarsılmak suretiyle kendisine getirilen bir ben değilimdir herhalde. Bölüm içinde bizler için de verilmiş verilmiş en güzel mesajdı diyebilirim. Gel hayatım gel, sana gümbür gümbür gelmeler yakışır, özledik de. Tabii kesinlikle #seninleyizBarışArduç tagını da es geçmemeliyim, gerçekten çok ince ruhlu insanlarsınız kucak dolusu sevgiler. Ne yalan söyleyeyim Barış Arduç'suz eksiktik biraz ama kısacık zamanda bize böyle nefis bir bölüm hazırlayanların ellerine sağlık. Okuyan sizlere de sonsuz teşekkürler :)
