Bizim Cevat Şevket Reis’in sözünü tutmuş, elinde çikolatası ve çiçeği ile geldi akşam eve. Ama Ayfer henüz evde değil. O yokken plan yaptılar. Şevket söze girecek, konuyu usülüne uygun bir şekilde Ayfer’e açacaktı. Cevat da sırası gelince isteyecekti Şazi’yi.

Tam bu konuşmalar yapılırken Darbeli’nin yanından dönen Ayfer yolda Fatih ile Zeynep’i gördü. Tabii Zeynep’i Şaziment sandı. Fatih de zor sıyırdı paçasını Ayfer’den. Ayfer Şazi’nin yani aslında Zeynep’in peşinde hışımla eve gitti. O’na gününü gösterecekti, hatta bacaklarını bile ayırabilirdi, o derece sinirliydi Ayfer. O hışımla eve girip Şazi’yi odadan çıkarınca, koltukta oturan Cevat sevdiği kızı gördü ve… Ve sanki Şevket Reis hiç tembihlememiş, sen damdan düşer gibi iste kızı demiş gibi, Allah’ın emir peygamberin kavliyle diye söze girdi. Daha sözünü bitirmeden, kızına fena sinirli olan Ayfer verdim gitti deyiverdi. Tabii herkes şok! Ama en çok da garibim Şaziment. Hemen yüzüklerini de taktı, nişanladı çocukları ayaküstü Ayfer. Şaziment şok ve üzüntüden, Cevat ise mutluluktan bayılıverdiler.

Selin ise kocasını alıp malikaneye gitti. Maksat Fatih’i de doğum gününe çağırmak ve Zeynep’le ikisini bir araya getirmek. Fatih bu doğum günü planını tamirci kılığında duyduğu için oyuna gelmiş gibi yapıp, Zeynep varsa gelmem ama falan diye geveledi. Yok dedi Selin de, ne Zeynep’i.

Demek bize oyun oynarlar ha! O zaman biz de onlara oyun oynarız diye plan yaptı Zeynep kocası ile. Bakalım nasıl bir oyun olacak…

Herkes av köşkünde buluşmaya başladı Selin’in doğum günü için. Bu arada malikanedekiler de gidip, gençleri fazla rahatsız etmeden hediyelerini verip çıkacaklardı. Hepsi hazırlandı, Selin’e sürpriz yapmaya… Fehmi Şevketler’e de haber verdi. Siz de gelin diye, onlar da hazırlandı.