Okuması izlemesinden daha heyecanlı!
Bu böğür delinmeli bölümleri hep benim gribal enfeksiyonuma denk getiriyorsunuz, hık diye gidivereceğim öksürüklerin arasında ağlayacağım diye. ‘Sen hep ağlıyorsun zaten, tribin kime kızaaam!!’ diyebilirsiniz. Ama demeseniz ya öyle, üzülürüm. Meltem bacım “Müsade edersen biraz ağlayabilir miyim omzunda?” diye sorduğunda, gözyaşlarını ve hıçkırıklarını Zülfikar’ın kalbinin üstüne bıraktığında taş olsa ağlardı bee, bende değil sorun, anlaşalım bence.
Bakın buraya yazıyorum, siz sevgili okuyucular şahitsiniz, bir gün, yeterince kafayı üşüttüğüme inandığımda, ‘Bahri Baba’nın askerleriyiz ulaannn!’ sloganlarıyla seti basacağım. Yapacağım. O ne minnoşluk yahu! O nasıl bir yürek! O nasıl bir sevinçlilik hali! Çatık kaşlarının arkasında, ne’ce mutluluklar gizli! Bakmayın öyle durduğunda, kalbi, çatıklığından daha büyük o adamın. Acı çizgileri bir güzel habere bakar, gerisin geri yok olmak için. Koskaca Çınar’ım o benim. Bir yıkılsa bin toplanır. Şimdi canının, cananının ve canının canının mevzu bahis olduğu bir konu da, şoklansa da, arar bulur yol yordamını. Bir ders verilecekse bu dünyada, onu da Baba verir evvelallah.
Şıklarım:
Güpgüzel: “Rejimdeyim.”
Kapkafa: “Şiş attırsana.”
Sorum:
Hangisi SAMİMİYET?
Cevap resmen perendeler atıyor, “Burdayım!” diye ama benim safsafaloz Zülüf’üm, halaaaaa Çiğdem’e gülüm diyor. Diyor da diyor. Diyor da diyor. Önünü alamıyoruz Albayım. Ay Allah’ım sabırlar ver. Buket Uzuner İki Yeşil Susamuru’nda der ki: “Bir kadınla erkek arasında kimyasal bir ilişki varsa, ilişkinin düşünsel yanını tamamlayan tek şey ‘anlaşabilmek’tir. Bir ilişkiyi sürekli ve uyumlu kılabilecek tek tılsım budur!” Mesaj iletildiyse, başka sözüm yok. Mavi tık’ı merak ve hasretle bekliyor olacağım şu köşede. Gelirseniz ısıcak ısıcak çayım da var, ona göre.
