Televizyon ekranlarında, mavi kana sahip burnundan kıl aldırmaz aristokrat hanımefendiyi de oynadığı oldu, evin demir leydisi olup yumruğunu masaya vuran hanımağa karakterleri de. Gözlerinden eksik etmediği kopkoyu rimeli, inci küpeleri ve kulağınızdan tınısını atamadığınız sesiyle evin sözü geçen sert kadını rollerine çok yakıştı. Binbir Gece'de, haşmetli kocası Burhan Evliyaoğlu'nun hiddeti ve şiddeti karşısındaki kırılganlığı ve şefkati de bir o kadar görülmeye değerdi.  

Türkiye onu daha çok Bir İstanbul Masalı, Binbir Gece, Aşk ve Gurur'dan hatırlasa da yıllarını tiyatroya vermiş, Bahar Noktası, Mikado'nun Çöpleri, 3. Richard gibi oyunlarda yıldızlaşmıştı. 

Tomris İncer'i Mikado'nun Çöpleri'nden bir parçayla uğurlayalım. Umarız gittiği yerde "kaşıntısız" mutlulukları bol olur.  

"Mutluluk nedir diye sorsanız bana, kaşıntıdır derim. Bir gün az kaldı mutlu oluyordum. Bir sancı saplandı belime, kıvrana kıvrana yatağa düştüm. Böbrek taşı imiş. sancıdan öleceğim. Sabaha karşı idi, doktor geldi, morfin yaptı. Der demez o korkunç sancı kesiliverdi, çok güzel bir dünya başladı birdenbire...inanamıyordum... mutlu idim, tam anlamı ile mutlu.. Mutluluğumu doya doya tatmak istiyordum... Ama o ara, kulağımın arkası kaşındı azıcık. Şöyle sinek ısırmış gibi. bense kolumu kıpırdatmak istemiyordum, mutluluğuma ara vermemek için. Ama o kaşıntı bozuyordu mutluluğumu. Çaresiz kaldırdım kolumu, kulağımın arkasını kaşıdım, tam olsun mutluluğum diye. Kolumu gene yanıma uzattım. Biraz sonra... biraz sonra gene o kaşıntı. Kaşıdım, biraz sonra gene. Gene kaşıdım bitmedi, bitmedi namussuz kaşıntı, iğneledi durdu ve berbat etti mutluluğumu. O günden beri, ne zaman şöyle mutluluğa benzer bir şey duyacak olsam, bakalım bunun kaşıntısı nerden başlayacak diye beklerim. Beklediğim de gelir başıma."