Düşündüm taşındım, Elif’in yerinde olsam ne yapardım acaba diye? İşin içinden çıkamadım bir türlü… Gelinliğinle kalakalmışsın, nişanlın hatta hayatının aşkı olan adam hakkında çok ciddi bir şey öğrenmişsin. Yalan mı, gerçek mi anlayamayacak kadar kafan karışmış. Bir sürü hatıra, binlerce yaşanmışlık ve gözlerinin önünde kendi yarattığın ailenin yıkılışı. Düşündüm, ben Elif olsam ne yapardım? Elvan Anne’nin kalp krizi geçirip yattığı hastaneye gider miydim? Elbette giderdim! Söz konusu Ömer ve Elif’in ki gibi bir aşk ise bitmesi çok da mümkün değil. Emin olun araya insanlar, yollar ya da zamanlar girse bile fark etmez. O aşk kalıcıdır, bakidir ve sağlamdır. O yüzden Elif’in o kutulara bakması, ağlaması, gelinliği ihtiyacı olana vermesi de aralarındaki aşkın azaldığının değil, çoğaldığının kanıtıdır. Çünkü gerçek aşk bekler, öyle ya da böyle…